Wat is voor jou egoïsme? En wat betekent zelfrespect voor jou?
Deze vragen popten op in een gesprek met iemand die me lief is. Ze heeft een heftige tijd achter de rug. Bijna een jaar geleden deed ze mee aan het bevolkingsonderzoek darmkanker. Ze bleek een tumor van een paar centimeter te hebben.
Natuurlijk was dat schrikken. Gelukkig bleek ‘alleen’ een operatie nodig qua behandeling. Al met al is ze een half jaar thuis geweest van haar werk. Tijd die nodig was om zich voor te bereiden op de operatie, tijd voor herstel, tijd voor afkicken van het werk, tijd om alles te verwerken, tijd voor gezin en familie.
Na ongeveer een half jaar was het tijd om weer aan het werk te gaan. Het opbouwen vroeg tijd en energie maar het lukte om weer alle uren te gaan werken.
We troffen elkaar op een verjaardag in de familie en ik vroeg haar hoe het ging. ‘Ja… wel goed… ‘ was haar antwoord en toen ik het nog eens vroeg (omdat haar antwoord niet klopte met wat ze liet ‘zien’) was het ‘nee, eigenlijk helemaal niet’. “Iedereen en alles is maar door gegaan en ik… het is of ik er nu pas last van heb… werken kost me ongelofelijk veel energie en als ik avonddiensten heb dan is het bijna niet vol te houden.
Mijn leidinggevende wil echt rekening met me houden en zegt dat ik naar de Arboarts moet gaan. Maar ja, dat doe ik maar niet want dan moeten mijn collega’s het opvangen en die hebben al zoveel extra diensten moeten draaien voor mij.”
Kun je je voorstellen dat ik zei dat het om haar welzijn, haar gezondheid ging en dat het werk het wel weer op zou lossen als ze tijdelijk de avonddiensten niet werkt. En dat dat niet egoïstisch is maar zelfzorg is.
Ja, ja dat wist ze wel maar ze kon het nog niet….. omdat het egoïstisch voelde omdat (vul maar in)
Natuurlijk hebben we daar over door gepraat. Ik beloofde haar een mooie tekst als reminder om uit te printen en op de spiegel te plakken. Die tekst iedere dag te bekijken en te lezen en door de herhaling ook te gaan geloven. En daarnaar te handelen.
Omdat veel vrouwen egoïsme en zelfzorg door elkaar gooien, deel ik de tekst ook graag met jou.
Egoïsme is jouw wensen zwaarder laten wegen dan de behoefte van een ander.
Zelfrespect is jouw behoeften zwaarder laten wegen dan de wensen van anderen.
Het één is negeren van anderen, het andere is zorgen voor jezelf.
Het verschil tussen beiden is het verschil tussen een vriend/ collega zijn en een deurmat.
Voor jezelf zorgen maakt je geen slecht mens.
Ik herhaal;
Voor jezelf zorgen maakt je geen slecht mens.
De meeste mensen en zeker de meeste vrouwen 😉 zijn niet egoïstisch. De meesten hebben al van jongs af aan geleerd het belang van anderen- wens en behoefte- zwaarder te laten wegen dan eigen wensen en behoeftes.
Hieronder lees ik graag jouw reactie.
Dank je wel Trudie voor je mooie reactie. Hoe te reageren of helpen als iemand (eindelijk de moed heeft om) eerlijk te zijn en zegt dat het niet goed gaat. Mooie vraag! Daar ga ik mijn gedachten over laten gaan en kom ik op terug in een blog. Ik ben ondertussen wel benieuwd wat jou heeft geholpen… of misschien ook wel wat vooral niet.
Tsja, het is inderdaad hoe wij vrouwen zijn groot gebracht. Gelukkig had ik een hele lieve verstandige moeder die mij, wanneer ik het zo lastig had dat zij het ‘mocht’ zien mij hielp voor mezelf te zorgen.
Na een zwaar ziekbed waarin zij mij voor haar liet zorgen, letterlijk en figuurlijk, ben ik me meer bewust geworden dat lief zijn voor jezelf niet egoïstisch is.
Hierna kwam de zware zorg voor mn paps. Ook hier heb ik bewust en mooi afscheid kunnen nemen.
Hun lieve ondersteuning voor mijn welzijn is naadloos door mijn lief overgenomen.
Het ‘voor jezelf zorgen’ wordt makkelijker met het klimmen der jaren maar het blijft moeilijk moeilijk om je omgeving aan te geven hoe je er in staat. De schrik wanneer je eerlijk bent: ‘nee, het gaat niet goed. Want wij, vrouwen én mannen hebben niet geleerd hoe je dan kan helpen Of moet reageren … (leuk onderwerp voor een volgende keer?!)