Hoe kijk je naar jouw leven? Zie jij het als een rechte lijn beginnend bij je geboorte en eindigend bij de dood? En heb je dan het idee dat je aan het begin staat of al halverwege of zelfs over de helft bent? Op deze manier naar je leven en naar de tijd kijkend sluit aan bij hoe we in het westen gewend zijn om naar de tijd en je leef-tijd te kijken. Je bent jong of oud. Starter of gearriveerd. De wereld ligt voor je open of je bent aan het afbouwen. Maar … er zijn interessantere manieren om naar de tijd en je leef-tijd te kijken. En een andere manier om naar de tijd te kijken is tijd als een spiraal te zien. Verschillende oude culturen zagen de tijd als een spiraal, in één daarvan- de Maya’s, heb ik me wat meer verdiept*. We zijn allemaal onderhevig aan verschillende spiralen met een verschillende tijdsduur. (je herinnert je vast nog wel de voorspellingen over 2012)
Wat mij boeit in het gedachtegoed van de Maya’s is dat ze verschillende ontwikkelfasen in een mensenleven zien. Een fase voor fysieke, emotionele, psychische en spirituele ontwikkeling. Afhankelijk van je geboortedatum* begin je in één van deze fasen. De volgorde van de fasen is voor iedereen gelijk, al ‘loopt’ iedereen een eigen uniek pad .
Na 52 jaar heeft een ieder zijn of haar eerste cyclus voltooid en begin je opnieuw aan 52 jaar. Je begint opnieuw onder het zelfde gesternte zou je kunnen zeggen, met dezelfde energie maar door de spiraal, dan in de verdieping. Je hebt niet zozeer de cirkel rond gemaakt als wel je komt op een zelfde punt uit maar op een ander niveau. Met al je bagage van de eerste 52 jaar ga je verder en kom je in je leven- in de spiraal, soortgelijk weet tegen. Ik vind het heel bijzonder hoe thema’s op nieuwe manieren weer terugkomen in je leven. Voor de Maya’s telde je vanaf je 52ste jaar mee als wijze, als oudere. Als je je leven als een spiraal ziet dan ben je nooit te oud om te leren, je wordt iedere dag, ieder jaar uitgenodigd om je verder te ontwikkelen, om meer te worden wie je in essentie bent en te doen wat je hier komt doen.
En ook iets om over na te denken: Als je tijd en leeftijd als een cirkel of spiraal ziet dan is het leven ook eindeloos en is de tijd tussen je geboorte en sterfdatum maar een stukje van het hele verhaal…
Mij spreekt een spiraal nog meer aan dan een cirkel. Een cirkel die is natuurlijk herkenbaar in de seizoenen, in de maancyclus, weer jarig, weer kerst. Maar bij een cirkel denk ik ook aan een vicieuze cirkel, aan het ronddraaien in cirkels, aan iedere keer hetzelfde. Terwijl mijn beeld bij een spiraal ” hetzelfde maar net even anders’ is.
Hoe zie jij jouw leven? Lijn, cirkel, spiraal…
Ik ben benieuwd naar je antwoord, leuk als je hieronder reageert. Waar ik vooral benieuwd naar ben is hoe je je erbij voelt? Inspireert jouw kijk je? Zie je jezelf groeien, verdiepen, wijzer worden? Hier onderstaat staat een tekst die ik ooit ergens gevonden heb (ik weet niet meer waar) die kan helpen om je anders te voelen, anders te kijken naar je leef-tijd.
Als ik blijf kijken
Zoals ik altijd heb gekeken
Blijf ik denken
Zoals ik altijd dacht.
Als ik blijf denken
Zoals ik altijd heb gedacht
Blijf ik geloven
Zoals ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven
Zoals ik altijd heb geloofd
Blijf ik doen
Zoals ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen
Zoals ik altijd heb gedaan
Blijft mij overkomen
Wat mij altijd overkomt.
Samengevat: anders kijken, anders denken, anders geloven of anders doen als je je anders wilt voelen dan je nu doet.
*Wil je weten wat volgens de Maya’s jouw KIN kaart is- te vergelijken met een sterrenbeeld? Je kunt die HIER gratis aanvragen.
Monica wat een prachtig pleidooi voor de cirkel! Dat de Maya’s het over spiralen hebben heeft wellicht ook te maken met het alsmaar uitdijende universum… wat je zegt alles is er al… en tegelijkertijd evolueren ‘we’. Een cirkel, een spiraal zijn denk ik allemaal beelden, metaforen om wat we ervaren te duiden, het zijn hulpmiddelen. Voor de Maya’s waren alle energieën er al en tegelijkertijd kwam na verloop van tijd, een grote omloop van vele jaren alles ter beschikking van de mensheid (en mensen), ‘we’ kunnen er nu bij. De cirkel is rond, we kunnen een laagje dieper of hoger, kortom een spiraal 😉 Voor mij persoonlijk geldt dat ik net wat meer kan met het beeld van een spiraal…. Maakt ook niet uit als we maar blijven groeien als mens, in de liefde.
Dag lieve Marieke,
Wat een leuke vraag en een jaar geleden zou ik het met jou eens zijn. De spiraal. Toch wil ik nu een pleidooi houden voor de cirkel. De valkuil van de maya kalender in onze tijd kan zijn dat we toch nog steeds streven naar een beter en weer anders in het leven staan. Ons westerse en lineaire streven.
De cirkel daarintegen wijst mij erop dat alles er al is. Je leeft en gaat dood, het is eb en vloed en de maan is vol en dan weer nieuwe maan. In welk moment ik ook ben in mijn leven, het is goed, ik kan inpluggen in de liefde, voor mij het centrum van de cirkel, waar ik ook ben in de cyclus.
Dit ten diepste ervaren bestempelen we als groei en ontwikkeling. Terwijl uiteindelijk was het er allemaal. Ook toen ik kind, puber en jong volwassen was. In essentie.
Volgens mij was dit voor de mayas zo natuurlijk dat ze daar al vanuit gingen in hun kalender. Wellicht kun jij daar meer over zeggen.
Veel liefs, Monica