De aanloop naar de kerstdagen is voor velen van ons druk, agenda’s die vollopen omdat alles dit jaar nog af moet. Het plannen van de kerstdagen zelf. Teveel mensen om rekening mee te houden of misschien juist de stress van te weinig mensen om je heen of het gemis van dierbaren.
De stille donkere dagen van deze tijd in het jaar nodigen uit om naar binnen te keren. Bij een brandende kaars, een openhaardvuur. In vroegere tijden ging dat denk ik meer vanzelf; minder licht, minder afleiding. Nu vraagt het een keuze, de keuze om tijd en ruimte te maken voor bezinnen.
Tien jaar geleden heb ik een artikel bewaard wat gaat over de traditie van De Twaalf dagen van Kerstmis.